Milo Kurtis (właśc. Dimitrios Kurtis; ur. 5 sierpnia 1951), grecki multiinstrumentalista, grający na wszelkiego rodzaju instrumentach etnicznych, pochodzących z różnych stron świata. Nieuleczalny hipis. Syn uchodźców politycznych z Grecji. Wychowywał się w Polsce w obozach dla greckich uchodźców, gdzie nazwali go Milo, gdyż bardzo lubił jabłka (Milo po grecku znaczy jabłko).

Polska stała się dla Kurtisa miejscem pobytu, takim samym jak Ameryka, gdzie mieszkał kilkanaście lat. Jest bowiem zwolennikiem świata bez granic. Nie tylko muzycznego.

Milo Kurtis od pięćdziesięciu lat jest jedną z najbarwniejszych postaci polskiej sceny niezależnej, związanej z muzyką improwizowaną, world music i free jazzem. Potomek antystalinowskich uchodźców z Grecji, deklarujący swoją tożsamość jako polski Grek, duchowo związany z szeroko pojętą kulturą śródziemnomorską. Multiinstrumenatlista, współzałożyciel kultowych formacji muzycznych – Mannam, oraz muzyk w składach takich grup jak Osjan, Voo Voo, Stańko, Szukalski & Milo, Izrael, Deuter i wielu, wielu innych.

Nagrywał i występował na scenie m.in. z Tomaszem Stańko, Donem Cherry, Bobem Stewartem, Wallisem Buchananem i in. Twórca własnych projektów muzycznych.

Przygodę z muzyką rozpoczął w połowie lat sześćdziesiątych w greckim zespole ludowym, z którym zdobył nagrodę na Festiwalu Zespołów greckich w Polsce. Na przełomie lat 60/70 założył formację o nazwie Grupa w Składzie:, grającą muzykę eksperymentalną, intuicyjną opartej na wzajemnej komunikacji. Grupa w Składzie: występuje sporadycznie do dziś i jest legendą polskiej muzyki awangardowej.

Podstawowy skład zespołu tworzyli wówczas: Milo Kurtis (fagot, kontrabas, keyboard i buzuki), Jacek Malicki (Krokodyl) (gitara, flet bambusowy, talerze) i Andrzej Kasprzyk (saksofon i flet. Koncerty odbywały się w warszawskim klubie Sigma, a także w Repassage’u i Galerii El w Elblągu. Zespół współpracował z artystami konceptualnymi oraz uczestniczył w szeregu działań i praktyk artystycznych.

Grupa w Składzie: grała różnorodną muzykę, opierającą się głównie na improwizacji, tzw. intuicyjną, eksperymentalną, którą dzisiaj określa się jako jass. Muzycy wystąpili na Festiwalach Młodzieżowej Muzyki Współczesnej w Kaliszu (1 Nagroda), w ramach Warszawskiej Jesieni oraz podczas Jazzu nad Odrą. Grupa w Składzie: nawiązywała do twórczości Johna Cage’a, Karlheinza Stockhausena czy grupy Fluxus. Zawiesili działalność w 1975, kiedy Kurtis współtworzył Maanam i zaczął grać w grupie Osjan. W 2008 Milo Kurtis reaktywował zespół w składzie: Jacek Malicki, Milo Kurtis, Andrzej Kasprzyk i Witold Popiel. W 2013 ukazał się debiutancki album, na który składa się zapis występu w Centrum Sztuki Współczesnej w Kaliszu. Celem wydawnictwa jest ponowne zainteresowanie awangardową muzyką lat 70. w możliwie szerokim kontekście. Następną płytę wydała w 2019 z koncertu w PLANETARIUM – Centrum Nauki KOPERNIK.

W 1972, wspólnie z gitarzystą Wojtkiem Waglewskim, Kurtis założył zespół Ya-Sou, odwołujący się do muzyki etnicznej i folkowej.

Od 1975, po odejściu Marka Jackowskiego z grupy Osjan, Kurtis rozpoczął występy w tej formacji, grającej muzykę z pogranicza improwizacji, folku i world music, z którym już wcześniej okazjonalnie współpracował.

Równolegle przez półtora roku grał w pierwszym akustycznym składzie Maanamu, który utworzył wspólnie z Markiem Jackowskim (początkowo jako duet Sensacyjna Grupa Okazjonalna, później pod nazwą wziętą z pierwszych liter imion współzałożycieli M’a’M – czyli MAANAM). Więzi z Osjanem okazały się jednak silniejsze.

W 1978 Osjan, we współpracy z Tomaszem Stańko, nagrał trzecią płytę – Ossian.

W 1978 ukazał się kolejny album – Księga chmur.

31 maja 1980 muzycy wystąpili w ramach V Festiwalu Muzyki Jazzowej. Koncert ten został zarejestrowany i wydany na płycie, po raz trzeci opatrzonej tytułem Ossian.

W 1982 Osjan w składzie Waglewski, Ostaszewski, Kurtis i Nowakowski nagrał w Niemczech Zachodnich album Roots.

W 1983 Milo Kurtis brał udział w powstawaniu zespołu Izrael, grającego muzykę reggae (występował tam w latach 1983–1985), a także współpracował z punkrockowym zespołem Deuter (grającym później także rap, funky i soul) oraz z formacją Voo Voo.

Pierwszy skład Voo Voo stanowili Wojciech Waglewski, Andrzej Nowicki (gitara basowa), Wojciech Morawski (perkusja) i Milo Kurtis (instrumenty perkusyjne i sygnałówka). Morawskiego szybko zastąpił Marek Czapelski. Z takim składem zespół zadebiutował na festiwalu w Jarocinie w 1986 i nagrał pierwszą płytę.

W 1986 Milo Kurtis wyjechał do USA. Występował tam w bardzo różnych zespołach, grających muzykę od rocka, folku, muzyki etnicznej do free jazzu. Po trwającej 11 lat nieobecności wrócił do Polski w 1996. Rozpoczął wówczas ponownie współpracę z Osjan i założył swój zespół Drum Freaks, do którego zaprosił Mateusza Pospieszalskiego, Janusza Yaninę Iwańskiego, Apostolisa Anthimosa, Piotra Iwickiego i gościnnie Wallisa Buchanana – współzałożyciela Jamiroquai. Z Zespołem tym nagrał dwie płyty.

W lutym 1996 zorganizował koncert, poświęcony zmarłemu kilka miesięcy wcześniej Donowi Cherry’emu. Zaprosił Tomasza Stańko i Osjana wznowiła wówczas działalność. Dwa utwory Cherry’ego Kurtis umieścił na albumie Yá-sou Feat. Tomasz Stańko, Osjan ‎– Tribute To Don Cherry.

W 1998 ukazał się kolejna płyta Osjan – Muzyka fruwającej ryby.

W 2005 na rynek trafiło dziewiąte wydawnictwo Osjan – dwupłytowy album Księga liści / Drzewo Osjan. Pierwsza płyta Księga liści zawiera nagrania z koncertu w 2004 w studiu Radia Kielce. Druga płyta Drzewo Osjan zawiera nagrania grup i projektów związanych z muzykami Osjan (m.in. koncertowe nagrania Osjan z 31 maja 1980 w Muzeum Miasta Łodzi, wydane pierwotnie na albumie Ossian) oraz nagrania grup Monodrum, Freak Drums i Voo Voo, w których udzielają się Nowakowski, Kurtis i Waglewski.

Jedną z największych pasji Milo Kurtisa jest grupa Drum Freaks (Bębniący wariaci), istniejąca od końca lat 90., do której Milo zaprasza, oprócz polskich muzyków, także instrumentalistów ze Stanów, Afryki i Grecji. Po dojściu do zespołu Janusza Yaniny Iwańskiego, profil grupy uległ zmianie – pojawiło się więcej elementów melodyczno-harmonicznych. Muzyka zespołu, określana mianem open music, jest otwarta na wszelkie wpływy. Spotykamy tu pierwiastki, zaczerpnięte z różnych kultur świata, łączące się z improwizowanymi elementami muzyki jazzowej, elektronicznej i klasycznej. Milo nazywa te koncerty podróżą dookoła mózgu.

W 2000 Drum Freaks wydał album Live w składzie m.in. z Davidem Saucedo Valle, Januszem Yaniną Iwańskim, Piotrem Iwickim i Włodzimierzem Kiniorskim.

W 2003 ukazał się album ƩMYPNH, nagrany w składzie: Milo Kurtis, Wallis Buchanan, Mateusz Pospieszalski, Janusz Yanina Iwański.

Kurtis stworzył także zespół NAXOS Quintet, łączący muzykę grecką, żydowską, arabską i polską z jazzem i muzyką współczesną. W 2014 ukazał się album tego zespołu Podróż dookoła mózgu – efekt licznych podróży muzycznych Milo Kurtisa po różnych tradycjach muzycznych świata. Kurtis wrócił tą płytą do swoich greckich źródeł. Muzykę wykonywaną przez NAXOS można określić jako world music / ethno, połączone z soft jazzem, rockiem i popem. Odnaleźć w niej można wpływy muzyki greckiej, żydowskiej, białoruskiej i arabskiej. Album zawiera dużo muzyki rytmicznej – do tańca, ale również fragmenty medytacyjne.

Obecnie Milo Kurtis jest liderem formacji MILO Ensemble, grającej jazz-world fusion. Pierwsza płyta MILO Ensemble – Live at Prom Kultury – miała premierę pod koniec września 2018.

Kurtis tak rekomenduje płytę: „Drodzy Podróżnicy, po wielu latach doświadczeń, wzlotów i porażek, udało mi się stanąć na początku Drogi. Poznałem wspaniałą śpiewaczkę i świetnych muzyków, z którymi mogłem odbyć wycieczkę w Nieznane. Spotkaliśmy się w tym składzie na dwóch próbach, trzecie spotkanie to już koncert”.

Następną płytę nagrał na żywo w 2019 w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. Agnieszki Osieckiej w składzie:
Milo Kurtis – leader, klarnet, djembe, kalimba, didgeridoo, głos, instr. perkusyjne;
Misza Kinsner – baryton sax, śpiew, sagaty;
Mateusz Szemraj – oud, rehab, cymbały;
Adeb Chamoun – darabouka, riq, bendir, daf, djembe;
Bart Smorągiewicz – saksofony: alt, tenor, baryton, flet, flet bambusowy;
Bart Pałyga – sarangi, tarhu, morin-huur, shah Kaman, śpiew gardłowy i alikwotowy.

Od 2010 Milo Kurtis współpracuje również z Radiem WNET (97,8 FM).

W 2017 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

W 2017 otrzymał odznaczenie Za Zasługi dla Niepodległości 1956-1989.